, (pinty-ěl) önh. m. pintyěl-t. 1) Pinty módjára, pinty hangon szól. Olyan mint, csiripel, kárál stb. 2) Szerfölött vékony fonalat fon; gúnyosan am. ügyetlenül, roszul fon; gyakorlatosan: pintyelget v. pintyerget, pintyerél. Rokon hozzá a vastaghangu fontyorgat, fontyorodik, azaz, zsugorgat, zsugorodik, a fon gyöktől, mintha volna fintyel, fintyerget, továbbá a székelyeknél finyelni am. bebonyolítani, s finyelődni = bonyolódni.