, (ki-bukik) ösz. k. 1) Valahonnan bukva kiesik. Kibukni a hánykodó hajóból, csónakból. Kibukni a nagyot zökkenő kocsiból. Kibukni az alacson ablakon. 2) Valamely rejtekből vagy vízből elétünik, kiüti fejét. Kibukni a vízből. Kibukni hirtelen a nád közől. Három gyanus ember bukott ki egyszerre a sürüből. V. ö. BUKIK.