, (jor-og-al-om-atlan) mn. tt. irgalmatlan-t, tb. ~ok. Irgalom nélküli; kemény szivü, kegyetlen; könyörületlen. Irgalmatlan szivü. Irgalmatlan ellenség. Irgalmatlan vad ember. Tréfásan am. szertelen, rendkivüli. Irgalmatlan nagy csizmát, kalapot viselni. Irgalmatlan rosz bor. V. ö. IRGALOM. Határozókép am. irgalom nélkül.