, (ri-aszt-t) áth. m. riaszt-ott, par. riaszsz, htn. ~ni v. ~ani. 1) Erős rivó, kiáltó hangra fakaszt. 2) Erős rákiáltás által valakit megijeszt, megszid, v közbeszúrattal: rivaszt. Ráriasztani valakire. Elriasztani, megriasztani valakit. Felriasztani a vadakat.