, (baj-talan) mn. tt. bajtalan-t, tb. ~ok. Baj nélkül levő, vagy történő, illetőleg harcztalan, háborutlan. Bajtalan állapotban élni. Bajtalan magánélet. Használtatik határozóilag is, s am. bajtalanul. "Csak busúl, csak őszűl, vég- s határtalan, hajh! mert kedve nincsen élni bajtalan. Vörösmarty.